Mijn idee is om op festivals (vb. Dauwpop, Zwarte Cross) het publiek de mogelijkheid te bieden om te 'proefliggen'. Ik zie voor me dat Yarden op een hippe en toegankelijke manier laat zien en te laten ervaren wat er allemaal mogelijk is tijdens een uitvaart.

Doel hiervan is om het brede publiek (want dat zijn festivals zoekers) te laten zien wat er allemaal mogelijk is tijdens een uitvaart. En dit onderwerp een beetje uit de taboesfeer te halen. Dit help om na te denken over je eigen uitvaart en dit ook bespreekbaar te maken met je partner en/of vrienden die dan bij je zijn.

Mijn gevoel is dat we nog een heel traditioneel idee hebben over een uitvaart; bloemen, volgauto's, kist en cake. Er is veel meer mogelijk en de uitvaartbranche kan dit nog beter zichtbaar/bereikbaar maken voor het brede publiek.

Als kunstenaar begeleid ik kinderen en/of volwassenen die met rouw te maken hebben. In mijn folder leest u hier iets meer over. Daarnaast ziet u op een van de foto's een broer en 2 vrienden aan het grafbeeld wat uiteindelijk op het graf is geplaatst. Iedere woensdagmiddag een paar maanden lang is er door de kinderen en door vader en moeder aan hun eigen grafsteen gewerkt.
Op mijn website kunt u meer ervaringen lezen. Ik lever maatwerk indien gewenst.

Stanneke Lunter (1961) is psychiater en moeder van drie kinderen, waarvan de jongste dochter Jitske in 2014 op zeventienjarige leeftijd een eind aan haar leven maakt. In deel 1 schrijft Stanneke op indringende wijze het leven van Jitske, en met name de laatst tien maanden, afgewisseld met reflecties op de gebeurtenissen. In deel 2 blikt Stanneke als psychiater terug. Behalve illustraties bevat dit mooi vormgegeven boek ook tekst die gesproken werd bij Jitskes uitvaart. Jeugdpsychiater Jan Meerdinkveldboom draagt bij met een hoofdstuk over het belang en de complexiteit van diagnostiek bij jongeren en systeemtherapeut Ineke Rood pleit in haar hoofdstuk voor het intensief betrekken van het gezinssysteem. Stanneke Lunter schreef een onmisbaar boek voor hulpverleners, (huis)artsen, leraren en nabestaanden van jongeren die door suïcide zijn overleden en voor iedereen die met deze problematiek geconfronteerd wordt.

Het komt geregeld voor dat nabestaanden hun begraven dierbare bij nader inzien een andere bestemming willen geven. Zij kunnen bijvoorbeeld spijt hebben van de aanvankelijke grafkeuze of meerdere overledenen in één graf willen herenigen; ook kan verhuizing of verslechterde gezondheid van de nabestaande(n) een rol spelen. Het stoffelijk overschot moet dan worden opgegraven, om het vervolgens een andere bestemming te geven. Hier is de Wet op de lijkbezorging van toepassing: artikel 29 bepaalt dat de burgemeester van de gemeente, waarin de overledene is begraven, voor opgraving een vergunning moet verstrekken. Wél of géén vergunning verstrekken, en waarom wél of waarom níét – dat is volledig aan de burgemeester (grote discretionaire bevoegdheid)!

Ik heb een stroomschema ontwikkeld, dat de burgemeesters in de besluitvorming kan ondersteunen. Wel of geen vergunning afgeven? En welke belangen moeten daarbij worden afgewogen? Mijn stroomschema biedt de burgemeesters houvast!

Vanuit Bureau MORBidee zijn we in 2016 een campagne ‘Zullen we over de dood praten?’ gestart. Onderdeel van die campagne zijn inmiddels twee social media-campagnes, een bierviltje met de tekst ‘Zullen we over de dood praten?’ (tot nu toe in een oplage van 100.000 exemplaren verspreid) en een harmonicafolder, met de tien belangrijkste voordelen van nadenken/praten over de dood. Aan die reeks willen we een nieuw element toevoegen: een rouwwagen bestickeren met ‘Zullen we over de dood praten?’ erop en een handvol andere vragen. Zoals: ‘Weet u het al, begraven of cremeren?’, ‘Wat wil je achterlaten?’, ‘Ben je bang voor de dood?’, ‘Is de dood het einde van alles?’ en ‘Wat is voor jou een goede dood?’ Dit alles in ‘fleurige’ kleuren. Door met die auto rond te rijden, zorgen we voor een flinke blikvanger. Behalve ermee rondrijden, kan hij ook geparkeerd worden bij grote evenementen.

Bij ontwerp ‘Engel’ staat het thema ‘De liefde blijft’ centraal. Wanneer je afscheid neemt van een dierbaar iemand dan raak je veel kwijt. Maar de liefde blijft! Dit wordt uitgebeeld door het rode hart van de engel.

Het troostcadeau ‘Engel’ is een pakje zakdoeken met ontwerp ‘Engel’. Het pakje zakdoeken is verpakt in een organza zakje en aangevuld met foamhartjes.
Een troostend en praktisch gebaar voor kinderen die betrokken zijn bij afscheid. Wanneer tranen van gemis over de wangen rollen dan kan het kind deze opvangen met een zakdoekje. De zachte foamhartjes zijn stickers en kunnen door de kinderen op of in de kist geplakt worden. Daarmee geven zij symbolisch hun liefde mee. De stickers kunnen ook worden geplakt op bijvoorbeeld een herinneringsdoosje of fotolijstje. Ook een mooie tekening kan worden aangevuld met de hartjes. Wanneer het zachte organza zakje leeg is dan kan het kind er een klein herinner-dingetje in bewaren. Bijvoorbeeld een mooie steen of een sieraad.

Een traan 99 procent emotie en 1 procent water.
Bij de uitvaart van uw geliefde kunt u aan alle aanwezigen zakdoekjes geven die deze traan op kan vangen. In het doosje zit ook een kaarsje en een gedichtje, een blijk van troost en meteen te gebruiken. Een aandenken aan een heel leven in een memorybox waarbij u nog wat extra herinneringen kunt stoppen of het thuis mooi kunt neerzetten, zodat u het gevoel nog kunt ophalen. En als u het dan thuis weer ziet of in uw tas vindt dat u dan misschien aan de nabestaande denkt en ze even opbelt om te vragen hoe het gaat of dat u misschien een boodschap voor iemand kunt doen. Een kleine geheugensteun in ons drukke bestaan, waarvan bij de ander het leven vaak volledig is stil gelegd.

Eind 2015 lanceerden wij het online uitvaart- & rouwmagazine RememberMe.nl. We vinden dat het afscheid, net als andere belangrijke levensmomenten, positieve aandacht verdient. Het taboe mag doorbroken worden en mensen mogen best stil staan bij wat hun wensen zijn t.a.v. de uitvaart. Steeds meer mensen willen een afscheid met een ‘gekleurd’ randje, een kleur die bij hen past. Met ons platform willen wij inspelen op deze behoefte, dit door inspiratie te bieden, mensen te laten zien wat er allemaal mogelijk is en hen in contact te brengen met bijzondere bedrijven. Zo helpen we mensen om tijdens het afscheid het unieke leven wat iemand heeft geleefd ook op een unieke manier te vieren. Daarnaast willen we mensen die een dierbare verloren zijn op weg helpen om hun verdriet een plekje te geven; hulp bieden in het rouwproces. Momenteel trekken we zo’n 30.000 bezoekers per maand (waarvan 25.000 uniek) en werken we samen met 500 unieke bedrijven in de branche.

Nu is het nog gebruikelijk dat als gedenkteken een grafsteen wordt geplaatst, of een glazen plaat.

Mijn idee:
- een gedenksteen welke is opgebouwd uit meerdere bakstenen of tegels, zodat uiteindelijk
dezelfde vorm ontstaat als een grafsteen of zerk
- op deze bakstenen of tegels komen persoonlijke teksten of boodschappen te staan of
de naam van degene die de deze steen/tegel heeft gemaakt.

uitvoering
- voor de uitvaart zijn al veel mogelijkheden
- het maken van deze stenen/tegels kan enige tijd, of lange tijd na de uitvaart plaastvinden
in de vorm van een workshop. De naasten hebben er over nagedacht en gaan dan gezamenlijk
aan de slag om deze stenen te maken: kan met handgeschreven tekst of getypt. Zelf
afbakken/glazuren en gezamenlijk (op een later moment) plaatsen in de zerk waar ruimte voor is
uitgespaard of de liggende steen. Ontwerp zal al eerder bij de gemeente ingediend zijn (vergunning)
Zal een korte tekst: enkele woorden of een zin zijn, of een tekening

N.a.v. eigen ervaringen uit het verleden kom ik met dit idee. Het is simpel en - in mijn optiek - makkelijk uitvoerbaar. Het betreft een kist met daarin toepasselijke materialen (wellicht vanuit organisatie Yarden al aanwezig) waarmee scholen, die te maken hebben met een overlijden, een gedenkhoek kunnen inrichten.

Door een samenwerking aan te gaan met Flevomeer bibliotheken, die kunnen zorgen voor de benodigde literatuur/prentenboeken/naslagwerk kan de kist, wanneer deze leeg is, gebruikt worden om herinneringen aan de overledene in te doen (de kist krijgt een prominente rol in de gedenkhoek).
Yarden, als organisatie, geeft bij de scholen aan dat er een kist beschikbaar is en waar deze verkrijgbaar is. Uiteraard vind ik dat scholen kosteloos gebruik kunnen maken van de kist.

Asbestemming / urn. Een combinatie tussen RVS en Lego. Samensproject met Rouw&.

Er moet voor mensen, die teruggekeerd zijn van de dood een soort van tweede huwelijksreis bestaan. Mijn aangetrouwde tante was enorm ziek geworden, maar is teruggekomen van weggeweest en kan zelfs weer (huwelijks)feesten bijwonen. Mijn oom probeert er het beste van te maken.
Ik hoop, dat het meer mensen gegund is om op een soort tweede huwelijksreis te gaan en dit zelfs op te nemen. Een mooi mooie herinnering voor later.